โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ จอมขี้เล่น

โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ สุนัขขนาดปานกลาง เราอาจจะคุ้นหน้าคุ้นตาเจ้าหมาพันธุ์นี้จากโฆษณาทีวี เกี่ยวกับอาหารสำหรับสุนัขกันอยู่บ่อยๆ เพราะเจ้าโกลเด้นฯ ฮิตสุดๆในหมู่คนรักสุนัขน่ะสิ เพราะมันมีนิสัยร่าเริง เป็นมิตรกับคนสุดๆ ขนสีเหลืองทองของมันยิ่งทำให้มันมีเสน่ห์มากขึ้นไปอีก สำหรับใครที่กำลังสนใจ คิดอยากจะเลี้ยงเจ้าหมาพันธุ์นี้อยู่ วันนี้เรามีข้อมูลที่เจ้าของจะต้องศึกษาก่อนรับโกลเด้นมาเลี้ยง จะมีอะไรบ้างนั้นไปดูกัน

ลักษณะของ โกลเด้น รีทรีฟเวอร์

ดูจากสีขนที่เหลืองเป็นสีทองไปทั้งตัว ประกอบกับใบหน้ากว้างและดูปราดเปรียวแล้ว ลักษณะทุกอย่างของสุนัขพันธุ์นี้ส่อให้เห็นถึงท่าทีอันสุภาพเป็นมิตร สุนัขพันธุ์นี้จึงเป็นที่นิยมไปทั่วทุกมุมโลก รูปร่างอันงดงามของโกลเด้น รีทรีฟเวอร์นั้นใช่ว่าจะสวยแต่รูปก็หาไม่ ความสามารถของมันนั้นไม่เบา ไม่แพ้พันธุ์เก็บนกชนิดอื่นๆ หรือพวกพันธุ์สแปเนี่ยลตัวเป้งๆ ในระหว่างฤดูหนาวของแคนาดาซึ่งหนาวใช่ย่อย มันก็ยังลุยเก็บนกเป็ดน้ำได้อย่างสบาย

โกลเด้น รีทรีฟเวอร์เป็นสุนัขขนาดใหญ่ที่มีความคล่องตัวสูง เป็นสุนัขที่มีความเฉลียวฉลาดมากมากจนสามารถนำมาฝึกเพื่อใช้งานได้ เนื่องจากเป็นสุนัขที่มีขนาดไม่เล็กหรือไม่ใหญ่จนเกินไป จัดว่าเป็นสุนัขที่มีประสาทสัมผัสดีเลิศทั้งในด้านของการฟังเสียง การดมกลิ่นสะกดรอย นอกจากนี้ยังมีสายตาอันเฉียบคมและแม่นยำ ด้วยเหตุนี้วงการทหารและตำรวจในหลายๆ ประเทศจึงได้นำสุนัขพันธุ์นี้มาฝึกเพื่อไว้ช่วยงานราชการ อาทิเช่น ตรวจค้นยาเสพติด, ดมกลิ่นสะกดรอยคนร้าย, ยามรักษาความปลอดภัย แต่ที่ดูเหมือนจะได้รับความนิยมสูงสุด ก็เห็นจะได้แก่ฝึกให้เป็นสุนัขนำทางคนตาบอด ทั้งนี้เพราะโกลเด้น รีทรีฟเวอร์เป็นสุนัขซึ่งฉลาด แต่ไม่ค่อยเจ้าเล่ห์หรือซุกซนเหมือนสุนัขบางพันธุ์

สำหรับในด้านของสายพันธุ์ ในยุคสมัยแรกๆ โกลเด้น รีทรีฟเวอร์จะมีสีเฉพาะสีทองหรือสีน้ำตาลออกไปทางเหลือง ( ซึ่งก็มีด้วยกันหลายเฉด ) แต่พอมาในช่วงหลังๆ ก็ได้เกิดสายพันธุ์ใหม่ ซึ่งมีขนสีน้ำตาลเข้มหรือน้ำตาลไหม้ ซึ่งสีนี้ก็เป็นสีที่นิยมมากพอสมควรทั้งในยุโรปและอเมริกา เนื่องจากเป็นสีที่แปลกใหม่

มาตราฐานสายพันธุ์

ลักษณะทั่วไป : โครงสร้างได้สัดส่วน และดูแข็งแกร่งทรงพลัง เป็นสุนัขที่มีความกระตือรือร้นตลอดเวลา ค่อนข้างสงบเสงี่ยม ไม่ส่งเสียงโดยไม่มีเหตุผล มีขนาดปานกลาง ไม่เทอะทะเก้งก้างจนดูเกะกะ
เป็นสุนัขที่มีนิสัยค่อนข้างจะเป็นมิตรกับทุกๆ คน ดังนั้นจึงสามารถพาไปไหนมาไหนโดยไม่สร้างปัญหา มีความเฉลียวฉลาด ว่านอนสอนง่าย เป็นสุนัขที่มีความปราดเปรียวและอดทน ลีลาในการย่างก้าวหรือไหวเป็นไปด้วยความนิ่มนวล

อุปนิสัย : มีความกระตือรือร้นตลอดเวลา ค่อนข้างสงบเสงี่ยม ไม่ส่งเสียงโดยไม่มีเหตุผล มีขนาดปานกลาง ไม่เทอะทะเก้งก้างจนดูเกะกะ

ศีรษะ : กะโหลกใหญ่และกว้างโค้งได้รูปสวยงาม ไม่หยักเป็นร่องลึกหรือโหนกนูนจนมีลักษณะเป็นรูปโดม ช่วงรอยเชื่อมระหว่างจมูก ปาก และหน้าผาก มีความลาดเล็กน้อยแต่ไม่ถึงกับหัก หรือเชื่อมต่อเป็นเส้นตรงเดียวกัน ใบหน้าลึกและกว้างขนาดพอๆ กับศีรษะ, สันจมูก, ปาก เป็นเส้นตรงเวลามองจากด้านข้างปลายจมูก ปากค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นรับกับขนาดของกะโหลกศีรษะ ลักษณะรูปทรงคล้ายลิ่มแลดูแข็งแกร่ง หนังย่นบริเวณหน้าผากอนุโลมให้มีได้ แต่ลักษณะของใบหน้าที่สวยงาม หนังบริเวณใบหน้าควรจะเรียบตึง

ฟัน : ต้องขบกันได้แนบสนิทเหมือนกรรไกร โดยฟันด้านหน้าแถวบนขบเกยอยู่ด้านนอก ซึ่งลักษณะของฟันสำหรับสุนัขพันธุ์โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ถือเป็นเรื่องสำคัญมาก เนื่องจากเป็นสุนัขที่มีหน้าที่ในการเก็บหรือคาบเหยื่อ ดังนั้นอำนาจในการขบกัดจึงเป็นเรื่องสำคัญ หากสุนัขมีฟันหน้าชุดบนและชุดล่างขบเสมอกันพอดีเหมือนประตูลิฟท์ถือว่าใช้ไม่ได้ แต่ยังพออนุโลมผ่อนผันให้ได้ เว้นแต่ฟันหน้าชุดล่างขบเกยอยู่ด้านนอก หรือฟันหน้าชุดบนและล่างขบเกยไม่สนิทกันถือเป็นข้อบกพร่องร้ายแรง ถ้าฟันมีคราบหินปูนเกาะ ฟันผุ หรือฟันมีลักษณะเว้าแหว่งถือเป็นข้อบกพร่องร้ายแรงเช่นกัน

จมูก : จะต้องเป็นสีดำหรือสีน้ำตาล ส่วนจะเข้มหรืออ่อนก็ขึ้นอยู่กับสีขน แต่ถ้าจมูกเป็นสีชมพูถือเป็นข้อบกพร่องร้ายแรง

หู : หูควรสั้นพอประมาณ ใบหูมีลักษณะห้อยปกลงแนบกับส่วนแก้ม รูปทรงค่อนไปทางรูปสามเหลี่ยม ปลายมน เวลาดึงใบหูไปด้านหน้าความยาวของใบหู หูควรปกคลุมลูกตาได้พอดี แต่ถ้าหากฐานใบหูตั้งอยู่ในตำแหน่งต่ำเกินไป หรือหูมีลักษณะเหมือนสุนัขในกลุ่มฮาวน์ หรือดัชชุน ถือเป็นข้อบกพร่อง

ลำคอ : ควรยาวพอประมาณ ลำคอควรตั้งบนหัวไหล่ แลดูมั่นคงกล้ามเนื้อแลเห็นเด่นชัด ขนบริเวณรอบคอห้ามมีการตกแต่ง คอต้องไม่มีเหนียงยื่นโผล่ออกมา

ลำตัว : โครงสร้างลำตัวกระชับได้สัดส่วน อกลึกและกว้าง ความกว้างของอกอย่างน้อยควรมีขนาดพอๆ กับ ฝ่ามือของผู้ชายวางทาบเสมอพอดี ส่วนความลึกของอกควรลึกเสมอข้อศอกขาหน้า กระดูกซี่โครงควรโค้งได้รูปแข็งแรง โดยส่วนแผ่นหลังจะแลดูหนากว่าใต้ท้อง ลำตัวเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ มีความลึกและหนาแลดูบึกบึน แผ่นหลังเรียบตรง โดยมีลักษณะลาดเทจากหัวไหล่ ไปทางบั้นท้ายเล็กน้อยไม่ว่าจะเป็นเวลายืนนิ่งๆ หรือกำลังเคลื่อนไหว โกลเด้น รีทรีฟเวอร์มีหน้าอกเล็กแคบ อกตื้น เส้นหลังแอ่นหรือลาดเทมากเกินไป หรือก้นโด่ง ลำตัวบอบบางเกินไป เวลาเคลื่อนไหวเส้นหลังแกว่ง แลดูขาดความแข็งแกร่งล้วนเป็นข้อบกพร่อง

อุ้งเท้า : มีขนาดปานกลาง เป็นรูปทรงกลม อุ้งเท้ากระชับ นิ้งเท้าไม่กางแบะออกเหมือนตีนเป็ด ขนบริเวณใต้อุ้งเท้าควรได้รับการขลิบออก เพื่อช่วยให้การยึดเกาะมั่นคงยิ่งขึ้น นิ้วติ่งขาหน้าควรกำจัดออกให้หมด แต่โดยปกติจะไม่ค่อยปรากฏนิ้งติ่งให้เห็น โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ เวอร์ที่มีอุ้งเท้าแบะหรืออุ้งเท้าแหลมคล้ายอุ้งเท้าของกระต่าย ถือเป็นข้อบกพร่อง

หาง : ควรตั้งอยู่ในตำแหน่งสูงสุดต่อจากเส้นหลัง หางมีขนาดใหญ่โดยเฉพาะบริเวณโคนหางควรจะมีกล้ามเนื้อ ปกติหางจะมีลักษณะห้อยลงต่ำโค้งได้รูปกับสะโพก ความยาวของหางพอๆ กับมุมข้อศอกขาหลัง ในยามที่สุนัขที่ดีใจหางจะโบกสะบัดไปมา บางครั้งอาจงอม้วนขึ้นสูงเหนือระดับแผ่นหลัง

ลำตัวหน้า : เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ มีขนาดเหมาะสมรับกับลำตัวส่วนหลังขณะที่เดินหรือวิ่ง การก้าวย่างเป็นไปอย่างอิสระ การก้างย่างของขาอยู่ในแนวเดียวกับรัศมีของหัวไหล่ กระดูกขามีขนาดค่อนข้างใหญ่และเหยียดตรง กระดูกข้อเท้าสั้นและแข็งแรง มีความลาดเอียงเพียงเล็กน้อย

ลำตัวหลัง : หนาและแข็งแรง เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ บั้นท้ายมีลักษณะลาดเทเล็กน้อย กระดูกขาท่อนบนทอดไปทางด้านหลัง ส่วนกระดูกขาท่อนล่างเหยียดตรงทำมุมฉากกับพื้น โดยขาท่อนล่าง(แข้ง)ยิ่งมีขนาดสั้นเท่าไหร่ย

ขน : ขนดกแน่น สามารถปกป้องน้ำได้เป็นอย่างดี ขนมี 2 ชั้น ขนชั้นนอกจะยาวและมีลักษณะค่อนข้างแข็ง แต่ไม่ถึงกับหยาบกระด้าง เส้นขนมีความยืดหยุ่นในตัว ถ้าหากขนมีลักษณะเส้นเล็กหรือไม่ดกแน่นถือเป็นข้อบกพร่อง ลักษณะของขนที่ถูกต้องจะต้องขึ้นแนบติดลำตัว ส่วนเส้นขนจะเหยียดตรงหรือหยักศกเล็กน้อยไม่เป็นข้อบกพร่อง สำหรับขนบริเวณด้านหลังของขาและใต้ท้องจะมีลักษณะค่อนข้างอ่อนนุ่มกว่าขนตามลำตัว โดยเฉพาะขนที่บริเวณใต้คอ ด้านหลังของต้นขาหลัง และขนใต้หาง จะมีลักษณะอ่อนนุ่มเป็นพิเศษ ส่วนขนบริเวณศีรษะ ด้านหน้าของขา(หน้าแข้ง) และเท้าจะมีลักษณะสั้นและเรียบ โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ที่มีเส้นขนยาวจนเกินไป ขนฟูเป็นกระเซิงไม่แนบติดกับลำตัว หรือมีขนเบาบางไม่ดกแน่น ขนเส้นเล็กล้วนถือเป็นข้อบกพร่อง การตัดแต่งขนจะตัดเฉพาะอุ้งเท้าเท่านั้น

สี : สีต้องเป็นสีน้ำตาลออกทอง ส่วนจะมีสีเข้มอ่อนไม่มีปัญหา ขนตามใบหน้าและลำตัวอาจจะมีเหลือบเทาหรือขาวก็ได้ แต่ถ้าเป็นรอยแต้มด่างสีขาว หรือมีขนสีขาวขึ้นแซมถือเป็นข้อบกพร่อง ยกเว้นโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ที่มีขนสีทองอ่อน ซึ่งมีสีจืดหรือจางมากๆ และสีขาวด่างที่ปรากฏแลดูกลมกลืนกับสีขน ก็ถือเป็นข้ออนุโลม และถ้าหากพื้นที่ของสีขนส่วนใหญ่มีสีซีดจางเกินไป หรือเข้มมากเกินไปก็ถือว่าเป็นข้อบกพร่อง พูดง่ายๆ ก็คือ ถามีขนออกไปทางโทนสีครีมอ่อนๆ หรือสีน้ำตาลไหม้ ขนส่วนนี้จะต้องมีพื้นที่เป็นเพียงส่วนน้อยของขนทั้งหมด คือจะต้องมีโทนสีเข้มกว่าหรืออ่อนกว่ามาช่วยเสริม และสีขนส่วนที่จะมาช่วยเสริมต้องครอบคลุมพื้นที่ได้มากกว่า โกลเด้น รีทรีฟเวอร์บางสายพันธุ์ขณะที่ยังเป็นลูกสุนัขอาจจะมีสีซีดจาง แต่เมื่อโตขึ้นสีก็จะเข้มขึ้นโดยธรรมชาติ สำหรับโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ที่มีสีอ่อน นอกเหนือจากที่กล่าวมาล้วนถือเป็นข้อบกพร่องร้ายแรง

การเคลื่อนไหว : การก้าวย่างเป็นไปอย่างอิสระ แลดูนุ่มนวลแต่ทรงพลังและสง่างาม เวลาที่วิ่ง ระยะการย่างก้าวของขาหน้าและขาหลังจะต้องมาบรรจบกันที่กึ่งกลางลำตัว เวลาเดินหรือวิ่งขาต้องไม่แกว่งหรือปัด ซึ่งในการประกวดการเคลื่อนไหวของโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ถือเป็นเรื่องสำคัญมาก

ขนาด : เพศผู้ควรมีความสูงระหว่าง 23-24 นิ้ว(ความสูงวัดที่หัวไหล่ขาหน้า) ส่วนเพศเมียควรมีความสูงอยู่ในช่วงระหว่าง 21-22 นิ้ว หากความสูงน้อยกว่าหรือมากกว่ามาตรฐานที่กำหนดไม่เกิน 1 นิ้ว ถือเป็นข้ออนุโลม แต่ถ้าสูงหรือเตี้ยกว่าเกิน 1 นิ้ว จากเกณฑ์มาตรฐานถือเป็นข้อบกพร่องร้ายแรงมาก สำหรับความยาวของลำตัวโดยวัดจากหน้าอกถึงบั้นท้าย ควรมีสัดส่วนความยาวมากกว่าความสูงเล็กน้อย คือ สัดส่วน 12 :11 ส่วนน้ำหนักของสุนัขเพศผู้ควรอยู่ในช่วงระหว่าง 65-75 ปอนด์ สำหรับเพศเมีย 55-56 ปอนด์

การดูแล

คุมน้ำหนักตัวอย่าให้อ้วน
โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ นั้น เป็นสุนัขที่มีแนวโน้มที่จะอ้วนง่ายอยู่แล้ว เพราะเป็นสุนัขกินง่ายและกินเก่งด้วย ดังนั้นเราจึงใส่ใจควบคุมน้ำหนักตัวของโกลเด้นฯ ของเราไม่อ้วน ซึ่งหากอ้วนมากก็จะมีปัญหาต่อสุขภาพ เช่น โรคข้อสะโพกเสื่อม ข้ออักเสบ หรือโรคหัวใจได้

รู้ทันโรคประจำพันธุ์โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ โรคประจำพันธุ์ของโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ ในวัยต่างๆ  ที่เราต้องคอยเฝ้าระวัง มีดังนี้

ลูกสุนัข (วัยแรกเกิด – 1 ปี)

• โรคกระดูกและข้อ
• โรคเส้นเลือดใหญ่ใกล้หัวใจตีบ (Subaortic Stenosis)

วัยสุนัขโต (1-6 ปี)

• โรคไทรรอยด์ต่ำ
• โรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง
• โรคผิวหนังอักเสบจากการแพ้
• โรคหูส่วนนอกอักเสบ (โรคหูน้ำหนวก)
• โรคต้อกระจก

สุนัขสูงอายุ (1 ปีขึ้นไป)

• โรคมะเร็งผิวหนัง ชนิด HEMANGIOSARCOMA

แปรงขนเป็นประจำ โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ เป็นสุนัขที่ผลัดขนตลอดปี  และจะผลัดขนมากเป็นพิเศษอย่างน้อยปีละ 1-2 ครั้ง  ดังนั้นเราจึงจำเป็นต้องแปรงขนโกลเด้นฯ อย่างน้อยอาทิตย์ละ 1 ครั้ง  เพื่อลดปัญหาการหลุดร่วงของเส้นขน

อาบน้ำตามสมควร ถึงโกลเด้นฯ จะขนยาวแต่ไม่จำเป็นต้องอาบน้ำบ่อยๆ เหมือนสุนัขพันธุ์อื่น  แต่ถ้าอาบน้ำแล้วก็จำเป็นต้องใส่ใจให้มาก  โดยเฉพาะการทำให้ขนแห้ง  เพราะโกลเด้นมีขน 2 ชั้น  ซึ่งขนชั้นในจะเป็นตัวอุ้มน้ำไว้  ถ้าหากไม่ทำให้ขนแห้งดี  ความอับชื้นที่สะสมอยู่ก็จะทำให้เกิดโรคผิวหนังได้  และพึงสังวรไว้ด้วยว่าโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ มีผิวหนังที่แพ้ง่ายดังนั้นควรเลือกใช้แชมพูอ่อนโยนต่อผิวอ่อนเยาว์ด้วย

ตัดเล็บเดือนละหน เราควรตัดเล็บโกลเด้น รีทีฟเวอร์อย่างน้อยเดือนละ 1 ครั้ง    เพื่อสุขภาพที่ดีและนอกจากตัดเล็บแล้ว  ก็ควรตัดขนตามซอกนิ้วที่ยาวเกินออกมาชอนไชอุ้งเท้าด้วย  ไม่งั้นก็จะทำให้สุนัขเดินไม่ถนัด

รักจริงต้องฝึก โกลเด้น รีทรีฟเวอร์  เป็นสุนัขที่มีนิสัยร่าเริงและชอบเล่น  ดังนั้นดูเหมือนโกลเด้นฯ จะซุกซนมากเป็นพิเศษ  ดังนั้นเราจึงควรฝึกโกลเด้นฯ ให้เชื่อฟังคำสั่ง เช่น ยืน นั่ง หมอบ คอย ฯลฯ เพื่อโกลเด้นฯ รีทีฟเวอร์ของเราจะได้มีวินัยบ้าง  และที่สำคัญโกลเด้นฯ นั้นเป็นสุนัขชอบเรียนรู้  หรือชอบฝึกนั่นเอง  ดังนั้นเราจึงสามารถสอนคำสั่งใหม่ๆ ให้โกลเด้นฯ ได้มากมาย

พาวิ่งเล่นทุกวัน โกลเด้นฯ รีทรีฟเวอร์ เป็นสุนัขที่ติดเจ้าของมาก  และชอบชวนเจ้าของเล่นโน้นเล่นนี่อยู่เสมอ เช่น จะคาบลูกบอลออกมาวางต่อหน้าเจ้าของ  เพื่อให้เจ้าของปาออกไปแล้วจะไปคาบกลับมา  หรือชอบเล่นแย่งบอลกับเจ้าของ  เรียกว่า  “เห็นเจ้าของเป็นต้องชวนเล่น” นั่นเอง ดังนั้น  เราจึงต้องแบ่งเวลาวันละ 5-10 นาที เล่นกับเจ้าโกลเด้นฯ ของเราทุกวันเพื่อเป็นการออกกำลังกายและคลายเครียดไปพร้อมๆ กัน

โกลเด้นฯ  ควรเลี้ยงในบ้าน เนื่องจากโกลเด้นฯ รีทรีฟเวอร์ เป็นสุนัขที่ติดคนสุดๆ ดังนั้นถ้าถูกแยกไปอยู่ข้างนอกบ้านตัวเดียว  โกลเด้นฯ ก็จะรู้สึกไม่มีความสุขซึ่งทางแก้ก็อาจจะต้องหาเพื่อนหมาให้อีก 1 ตัว

ระวังต่อมก้นอักเสบ โกลเด้นฯ รีทรีฟเวอร์   เป็นสุนัขอีกพันธุ์ที่มีปัญหาเรื่องต่อมก้นอักเสบ (ANALSACCULITIS) เป็นประจำ โดยจะแสดงอาการไถก้นให้เห็น ดังนั้น เราจึงควรบีบต่อมก้นให้ โกลเด้นฯ ของเราอย่างน้อยอาทิตย์ละ 1 ครั้ง หรือไม่ก็ให้รีบนำโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ ของเรา ไปพบสัตวแพทย์ทันทีที่แสดงอาการไถก้นออกมา

โกลเด้น รีทรีฟเวอร์  จะอยู่กับเราอย่างน้อย 10 ปี ปัจจุบันโกลเด้น   รีทรีฟเวอร์  มีอายุเฉลี่ย 10-14 ปี ดังนั้นหากเราคิดที่จะเลี้ยงโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ สักตัวแล้ว  นั่นก็หมายถึงความสุขของการเลี้ยงสุนัขดีอย่างนี้จะยืนยาวไปอย่างน้อย 10 ปีทีเดียว

รวม 8 ผักรักษาโรค สรรพคุณเริ่ด! พูดถึงผักแล้วหลายๆ คนคงรู้ดีว่ามีประโยชน์ต่อสุขภาพร่างกายของเราแน่นอน ซึ่งผักลายๆ ชนิดนั้นมีสรรพคุณคล้ายๆ ยา ช่วยรักษาอาการเจ็บไข้ได้ป่วยของเราได้โดยที่เราอาจไม่ต้องพึ่งยาให้ลำบากไตกันเลยทีเดียวแต่ ผักรักษาโรค ชนิดไหน รักษาอะไรได้บ้างวันนี้เราจะพาไปรู้จักกัน การกินผักนั้นส่งผลดีต่อร่างกายและสุขภาพ

อ่านบทความน่าสนใจเพิ่มเติม : เที่ยวทะเลสไตล์ชิลๆ เกาะล้าน ทะเลใกล้กรุงเทพฯ!